Ik sta hier met volle handen

die eigenlijk leeg zouden moeten zijn

ik wilde nog zoveel geven

maar het heeft niet zo mogen zijn.

 

Zoveel onbesproken woorden

die nu zweven in de lucht

zoveel achtergebleven gebaren

die verdwenen in een zucht.

 

Het waarom zal ik nu niet achterhalen

de vragen blijven bewaard

het daarom zal ik nimmer accepteren

dat ligt nu eenmaal niet in mijn aard.

 

Het water van mijn tranen

zal jouw bloem voeden, iedere dag.

Er zal licht vanuit mijn hart stralen

opdat jij voortleven mag.