Ik kreeg de behoefte
om te navelstaren
het kwam plots in mij op.
Gevoelens van jaren
vormden een dikke krop.

Dus ging ik in mijn eentje
met ballast van jaren
een zonnige berg op.
Even lekker staren
en finetunen die knop.

Na weken opende
de pijnlijke blaren
en stopte het getob.
Niet langer gevaren
recht vooruit, koppie op.

Nu ben ik herboren
en kan ik verklaren
in een notendop,
dankzij het navelstaren
ben ik er weer bovenop.