verhalen en columns

Dinnerclub

Vrijdag jl. was het weer zover. Wij hadden elkaar door de coronacrisis  maanden niet meer gezien. De honger naar gezelligheid en verhalen moest worden gestild.

Wij streken neer op onze welbekende plek ergens in de buurt van Schiphol. De luchthaven is namelijk schuldig aan de geboorte van ons eetclubje. Wij hebben daar samengewerkt en komen nu al 11 jaren – met enige regelmaat – bij elkaar. Drinkend, etend en vertellend brengen wij deze avonden door. Er is een lach, er is een traan. Plaagstootjes worden uitgedeeld, maar al die jaren is er een speciale verbondenheid. En ook al hebben wij geen wekelijks contact, ieder van ons kan op de ander rekenen. Dag en nacht én onvoorwaardelijk.

Twee vrouwen, twee mannen in volkomen evenwicht bij elkaar gekomen door het lot. Amsterdam, Purmerend, Leiderdorp en Berkel en Rodenrijs worden verbonden door onzichtbare lijnen van vriendschap, humor, respect en oprechte interesse. 

Zo hebben wij die Purmerendse, altijd maar bezig met sporten, die mij steeds probeert te verleiden met de chateaubriand voor twee. Die gozer met zijn Amsterdamse kwinkslagen en die bepaald niet in een drankje spuugt. En die Leiderdorpse, die alwéér oma is geworden en alwéér geen ossenhaaspuntjes kon eten. Tja, en dan ik, een welbespraakte, keurige zestiger, die als een Padre Familias de boel in evenwicht houdt …

De amuse bracht ons samen. Het voorgerecht ontwikkelde tijdens onze collegialiteit. Het tussengerecht smaakte minder, omdat door vertrek bij de werkgever de samenwerking stopte en het hoofdgerecht: vriendschap, is nog lang niet opgegeten.

Wij dollen wat. Giechelen als pubers en knipogen ondeugend naar het leven. De warmte voor elkaar is voelbaar en vaak hebben wij aan een half woord genoeg. Wij zijn aanvullend en begrijpend. Kortom, een club voor het leven. Vier geheel verschillende mensen. Gevieren vieren wij telkens iets moois en bijzonders. Dat beseffen wij en fantaseren over later. Er komt een moment voor het nagerecht. Echter tot die tijd genieten wij steeds opnieuw van onze superfijne momenten met elkaar.