Dialogen, poëzie, liedteksten, gezegden en spreekwoorden. Een groep van spraakklanken met een eigen betekenis zegt de Van Dale. Maar zelfs gebaren of lichaamstaal vertellen een verhaal. Het Woord uit de Bijbel, of Koran. “Ik geef je mijn woord”. Aaneengeregen klanken, die zoveel betekenis hebben.
Ik vertel mijn verhaal door te luisteren, te dichten of te fotograferen. Er wordt al genoeg geluld in deze wereld door mensen, die denken dat zij de wijsheid in pacht hebben. Doodziek word ik van de politieke taal die er veelal op uit is om ons te misleiden, te betuttelen, of de mond te snoeren. Benevelt raak ik door het gewauwel van zogenaamde analisten na een voetbalwedstrijd. De partij duurt 2 maal drie kwartier en bijna net zoveel tijd is nodig om ons uit te leggen waarom passes niet aankwamen, de spelers voortdurend tegen zichzelf vochten en de trainer het allemaal verkeerd heeft voorbereid.
En dan het oeverloos geklets over het weer. Hoe mooi zou het zijn wanneer het zó zou worden omschreven:
“Jullie zijn maar een schets, ik ben het echte werk”. Een prachtige volzin van een 10-jarig meisje tegen haar oudere broer en zus. Het is een uitspraak van de jongste dochter van een collega van mij, die deze zin op Twitter plaatste. Ik ben dol op een quote als deze. Jaloers dat ik hemzelf niet bedacht heb. Mijn beste zinnen komen in mij op ver na een gebeurtenis waarin ik verbaal links en rechts om de oren ben geslagen. Groggy lig ik op bed, speel de film in mijn hoofd af en bedien mij dan pas met de beste replieken en de mooist geformuleerde volzinnen waar geen speld tussen te krijgen is.
Ook de Vlamingen bedienen zich van een woordkeuze en klank die mijn beide oren strelen. Wie anders bezigt zich met de woorden: botsmuts (valhelm), droogzwierder (centrifuge), of kuisvrouw (schoonmaakster).
U zult mij nimmer betrappen op ad rem geplaatste woorden waarmee ik de ’tegenstander’ vloer. Welbespraakt plaats ik woorden op witte ondergronden. Dat is mijn manier van doelmatig communiceren. Ademloos kan ik luisteren naar mensen als Adriaan van Dis, of Antoine Bodar. Communicatief vaardige en erudiete persoonlijkheden, die met fluweelzachte woorden – bijna poëtisch – hun zaak toelichten, verdedigen, of verklaren. Ik krijg zowat een oor-gasme van zoveel pracht.
Letters worden woorden. Ze kunnen ‘killing’ zijn, je ‘verwonden’, je verwonderen. Ze kunnen links, of rechts zijn. Ze kunnen je verdiepen of verlagen. Je kunt er van houden of je eraan houden. Woorden verrijken, maar kunnen taal ook verarmen. Of je tot actie dwingen en je verstijven. Letters zijn een krachtig wapen; zowel geschreven, als gezongen, of als ze uitgesproken zijn.
Zonder woorden heeft het leven geen zin.