Mijn laatste seizoen staat nog lang niet voor de deur. De herfst zal nog een tijdje doorwaaien. Dus mij hoor je niet klagen. Uiteraard fantaseer ik wel over mijn winter. Maar mijn trouwe lezer kent mij inmiddels. Het wordt er een met niet al te veel kou, geen vorst en begaanbare wegen. Mijn winter start medio 2025 en zal zeker tot 2038 duren.
Waar ik mijn winter doorbreng is ook voor mij nog een verrassing. Ooit heb ik gedacht aan emigratie. Naarmate ik ouder werd verdween dat op de achtergrond. Niet in de laatste plaats door gebeurtenissen in mijn leven. Maar ook de zorg voor mijn vader en het besef dat ik op een dag mogelijk grootvader zou kunnen worden deden deze gedachten naar de achtergrond verdwijnen.
Voor veel mensen is hun winter het moment om zich in te graven, stil te zitten en af te wachten. Daar zal niemand mij op kunnen betrappen. Ik zal dubbel genieten van het: niet meer moeten, niet meer hoeven en met minder meer doen. Anagrammen voor mijn winter zijn: Ik zal blijven winnen, gaan als een trein en altijd de interactie hebben met andere mensen.
Ben ik klaar voor mijn winter? Nee, ik geloof het niet. Er zijn nog teveel dingen die ik wil doen. Mijn realiteitszin bevestigt mij dat ik sommige daarvan nog in mijn herfst moet zien te volbrengen. In de winter is daar geen gelegenheid meer toe. Mijn ‘bucketlist’ is gelukkig niet al te lang meer en er staan geen onuitvoerbare zaken op. Mijn top drie wil ik graag – in willekeurige volgorde – met u delen.
Zwemmen met dolfijnen
Een lang gekoesterde wens. Die lieve snuiten intrigeren mij al jaren en het lijkt mij heerlijk om met dit lieve zoogdier letterlijk te spartelen. Een groot sterk schepsel met een fluweelzachte huid die mij lachend aankijkt.
Bij voorkeur in een warme zee en niet voor een paar minuten.
Wandelen door New York
Met Amerika op zich heb ik niet zo veel, maar deze Metropool moet ik gezien hebben. Ik heb het gevoel dat deze stad mij zal inspireren en omarmen.
Een boek schrijven
Dat bewaar ik voor mijn winter. Ik heb nu teveel aan mijn hoofd om daarvoor de rust te vinden. Maar dat boek gaat er een keer komen. Hoe en wat weet ik nog niet, maar in mijn binnenste brandt dat vuur al sinds ik letters in leesbare volgorde wist te plaatsen.
En met mijn winter sluit ik het vierluik van mijn jaargetijden af. Dit laatste jaargetijde laat nog even op zich wachten. Voordat het zover is hoop ik nog vele leuke, soms inspirerende, woorden aan het digitale papier te hebben toevertrouwd. Ik wens je een lang en gelukkig leven toe. En bedenk: geniet van-en wees dankbaar voor iedere dag die je gegeven wordt. Je moet er wel zelf iets voor doen, maar zorg ervoor dat elk jaargetijde geleefd wordt!