Hup Slijpen, tijd om een verhaal te scoren.

Met zoveel wedstrijden op een avond kom ik amper aan schrijven toe. Een EK, maar zeker een WK kan op mijn aandacht rekenen. De beste spelers van een natie mét en tegen elkaar in mijn tweede vaderland. Hoe mooi kan een mens het hebben.

De eerste dag dat onze nationale elf moest aantreden kleedde ik mij in het oranje. Enthousiaste reacties op mijn werk van collega’s en bewoners. De gehele dag een spanningskriebel op buikhoogte en eenmaal thuis stilde ik mijn trek met bier, borrel en soccerfood. Mijn verwachtingen waren niet groot, maar inmiddels hebben ‘wij’ ons geplaatst voor de achtste finale.

Dagelijks geniet ik van mooie wedstrijden, prachtige vrouwen op de tribunes, gekke supporters, creatieve outfits, voor- en nabeschouwingen en de mooie stadions. Ik distantieer mij van het, soms, negatieve commentaar op de politieke en economische situatie van Brazilië. Gelukkig weet ik beter en is er gelukkig ook veel goeds te melden over het land van de samba en de pure mensen. En deze mensen hebben zelf de bal van het WK een naam gegeven: de Brazuca is een informeel woord om een ‘Braziliaan’ te benoemen. Het verwijst naar de Braziliaanse manier van leven, vol passie en nationale trots.

Dit WK heeft ook mij wijzer gemaakt. Nooit van mijn leven koop ik een Hyundai! Deze reclame is zijn doel voorbij geschoten. Ik zal nooit wedden op wedstrijden, de Brazuca is en blijft rond. Nooit gras in mijn tuintje; veel te veel onderhoud. Colombianen snuiven niet alle lijntjes. Ik wil weer zwarte voetbalschoenen. Ik neem nooit een tatoeage (opvallen doe je zonder). De fluit van de scheidsrechter zit veel te veel in zijn mond en hij spuit graag witte vloeistof op de grond. Voetballers zijn en blijven verwend. Van Praag nam geen Blatter voor zijn mond. Zwitserland was tegen het wijn & kazenland een gatenkaas en in de poule al knock-out. Op het Iberisch schiereiland was het even Siberisch koud. Oranje supporters zijn opportunistisch. En Robben is geen lui paard. Arno Vermeulen: geen commentaar. De Vos Sierd dagelijks de nationale televisie. Ik verkies Jupiler boven Heineken. Waarom passen we de hockey technologie niet toe?

Het WK is een kleurrijke gebeurtenis. Een feest voor het oog. Mensen zoeken verbinding en worden verbonden door volksliederen, doelpunten en teleurstellingen.

De blijdschap langs de velden en op de tribunes zie je helaas maar zelden in de vaderlandse competitie. In clubverband ‘oorlog’, maar chauvinistisch zijn wij allemaal. In elk geval is het voor mij weer een maand genieten van de gras-gladiatoren met het ronde speelgoed.

En als je mij binnenkort ziet lopen, ik heb echt niet de Brazuca onder mijn ‘juichpak’ verstopt.