Door een samenloop van omstandigheden sta ik sinds 1 juli jl. aan de zijlijn. Wanneer je altijd hebt gewerkt is even vrij zijn best lekker. En dit gevoel werd zeker geholpen door het prachtige zomerweer, maar het heeft nu lang genoeg geduurd. Veel sollicitaties heb ik al verzonden. Evenveel afwijzingen vielen mij ten deel. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat mijn leeftijd hierbij een cruciale rol speelt.

Toch blijf ik het gek vinden dat werkgevers niet de moeite nemen om een keer met mij het gesprek aan te gaan. Zij ontmoeten dan een positief ingestelde, communicatief vaardige en representatieve man, die veel te bieden heeft. Boos word ik op specifieke afwijzingen waarbij men durft te beweren dat andere kandidaten betere papieren hebben. Sommige vacatures sloten geheel aan op mijn opleiding en ervaring, dan is zo’n argument kul. Natuurlijk kan men niet schrijven dat ik te oud ben, dat zou discriminatie zijn, maar gediscrimineerd word ik op basis daarvan toch. Anoniem solliciteren, daaraan doe ik niet mee. Ik ben wie ik ben en enkel een werkgever die daarvoor openstaat, mij waardeert op basis van wat ik kan, verdient mij als werknemer. Er zijn legio argumenten waarom een werkgever in zee kan/moet gaan met een oudere werknemer en daarnaast heb ik – gezien de verhoging van de pensioen gerechtigde leeftijd – nog veel jaren te bieden.

Ik ben een dienstverlener pur sang. Een generalist, die met elk willekeurig persoon het gesprek aan kan gaan. Afkomst, religie, status en positie spelen hierbij geen rol. Ik behandel een ieder respectvol en schakel makkelijk tussen partijen. Ik ben een verbinder en zie het als een missie om het maximale uit mensen te halen, die aan mijn verantwoordelijkheid zijn toe vertrouwd. Ik prikkel, stimuleer en ben een uitstekende luisteraar. Met andere woorden, leer mij kennen en je wilt dat ik voor je kom werken. Wie wil er nou geen werknemer, die: barst van de levenservaring; weinig tot geen inwerktijd nodig heeft; geen jobhopper is; de schoolvakanties gewoon doorwerkt en zelfverzekerd is.

Ik las laatst een artikel waarin werd gesteld dat vaardigheden een grotere rol spelen dan diploma’s. Ik ben het daarmee geheel eens. Een van mijn lijfspreuken is dat een diploma iets zegt over je vaardigheid tot leren. Niet of je het geleerde ook daadwerkelijk in de praktijk kan brengen. Natuurlijk ben ik wat minder kneedbaar dan een jongere werknemer. Daartegen over staat echter een enorme bak aan ervaring, doelgerichtheid en discipline. Natuurlijk ben ik duurder dan een jong talent, maar daartegenover staat een vracht aan kennis en loyaliteit. Natuurlijk ben ik wat serieuzer dan een pas afgestudeerde, maar dat wordt gecompenseerd door overtuigingskracht, geen-maandagochtend-kater en vakmanschap.

Natuurlijk zijn er nog werkgevers met lef, alleen ik heb ze nog niet gevonden. Vandaar deze open sollicitatie. Ga vrijblijvend het gesprek met mij aan en wie weet tref je de persoon waarnaar je op zoek bent.